Een Zomerconcert in plaats van het Jeugdconcert.
Nu het OJKO samen met het In de Wolkenkoor is doorgestart als het nieuwe koor Hemelsbreed, dekt de naam Jeugdconcert niet meer echt de leeftijd van de koorleden.
Daarom is dit jaar gekozen voor een zomerconcert waarin het nieuwe koor Hemelsbreed, samen met de Kindercantorij een zeer zomers programma hebben neergezet.
Het concert begon met de canon ‘Summer is icumen in’ uit de13e eeuw: de alleroudste meerstemmige muziek die is overgeleverd in notenschrift. De Kindercantorij kwam al zingend de kerk in, terwijl op het balkon de koekoek klonk en de dames van Hemelsbreed daar de canon inzetten. De heren volgden en al gauw klonk deze vrolijke canon van alle kanten in de kerkzaal.
De nieuwe kerkzaal werd door de kinderen in het zonnetje gezet, toen de vier elementen uit de glas-in-loodramen door hen werden bezongen in het liedje ‘Vier dingen uitverkoren’.
Hierna wisselden instrumentale en vocale solisten zich af.
Laurens de Vries op blokfluit en hobo, begeleid door Willem op het orgel,
De beide baritons Folkert van Diggelen en Lennart Phillipo met resp. ’I got plenty o’ nuttin’ uit ‘Porgy and Bess’ en ‘Flight’, sopraan Petra Arnold zong het alom bekende ‘Summertime’ van Gershwin.
Een verrassend duo waren Edo Dongelmans en Richard van ’t Hof. Zij brachten ‘Hello Summertime’ ten gehore.
Toen was het weer de beurt van de Kindercantorij.
“Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de wielewaal”. Wie heeft het niet op school leren zingen?
Dat er ook variaties voor het orgel van dit lied zijn, liet Willem ons daarna goed horen.
We hoorden allerlei vogels uit het orgel komen en het daverende slot was sommige jeugdige toehoorders wat te veel, gezien de vingers die in de oren gestopt werden :).
Dit alles was het zogenoemde voorprogramma voor het grote stuk van de avond: ‘Captain Noah and his floating Zoo’, een uit 10 delen bestaande liedcantate van Joseph Horovitz.
De twee koren en de drie solisten vertelden het verhaal van Noach en zijn ark. Hoe God zag dat er chaos was op aarde en daar een einde aan wilde maken.
Hoe Noach ondanks het gehoon en gelach van zijn medemensen stug doorging met het bouwen van zijn ark en zo zijn gezin en van alle dieren twee stuks wist te redden.
De dieren werden door de kinderen uitgebeeld. Hiervoor hadden ze prachtig beschilderde T-shirts aan en kwamen ze twee aan twee de ark binnen.
Als na veertig dagen de regen eindelijk stopt en de aarde langzaam weer droog wordt, krijgt Noach van God het teken dat de dieren en mensen weer uit de ark mogen en de aarde moeten bevolken: “ two, by two, by two, by two, by two, by two, by two.”
Als teken van zijn belofte dat Hij dit nooit meer zal laten gebeuren, plaatst God de regenboog in de lucht.
De uitvoering van deze cantate werd met beelden en teksten op de beamer ondersteund. Aan het einde werd het slotstuk nog een keer herhaald en toen bleek dat de regenboog ook in het koor aanwezig was.
Het was een prachtige uitvoering waaraan veel mensen hun bijdrage hebben geleverd, niet alleen door het te zingen, maar ook door de creatieve uitvoering van het stuk.
Nienke Timmers
De foto’s van Karlijn Timmers kunt u hier onder bekijken.