Libanon
Wij weten ons als ‘Open Hof’ betrokken bij het verdriet en de machteloosheid in Libanon.
Een ramp van ongekende omvang.
Voor mij voelt het als het oorlogsgebied waar ik ooit was, met al zijn verschrikkingen.
Een ‘klaag – gebed’ stijgt op naar de hemel.
En wij bidden en huilen mee om wat onschuldige mensen overkomt, geconfronteerd met de bittere dood en zoveel meer.
Het leven breekt af, zo onverwacht en meedogenloos.
Mensen ontheemd en radeloos. Mensen die een medemens, een dierbare verloren door het geweld van de klap die over hen kwam.
Geen mens die erom vraagt en het verdient, en toch gebeurt dat als een groot vraagteken aan de mensen daar en hier.
Het land, de infrastructuur, de economie verder ontwricht. Grote armoede en gebrek als gevolg.
Gebed
“Heer, ontferm U over uw schepselen in Libanon,
wij weten ons in uw ontferming opgenomen.
Geef ons de moed om ons geloof in U en
uw goedheid niet prijs te geven.
Geef mensen van troost en bemoediging en moed en daadkracht
om elk op eigen wijze licht te brengen in de duisternis van Beiroet.
Doe uw Licht opgaan over uw mensen, en dat wij mogen helpen, zo nietig en zo klein als wij zijn,
vanuit de opdracht om mensen mens te laten zijn op uw aarde.
Geef machthebbers die luisteren naar hun mensen, die oog en hart hebben voor hen die aan hun zorg zijn toevertrouwd.
Zo roepen wij uw Naam aan en smeken we: “Heer, ontferm U!”
Wim in ‘t Hout