Gedragen
door de Open Hof
Gedragen
door de Open Hof, ja, een andere titel kan ik er echt niet aan geven! Vanmorgen
ging pastor Rita Schoolenberg voor in de dienst en Sandra en ik waren er al lichtelijk
op voorbereid dat er aandacht besteed zou worden aan ons vertrek naar Taizé.
Het begon allemaal heel onschuldig, we werden wel even genoemd en daarna nog
een keer in de voorbeden. “Dat zij zich maar gedragen……. mogen voelen!” Ik
begon al bijna te lachen, maar het was toch serieus bedoeld. Al vrij vlot was
het einde van de dienst in zicht. Of toch niet…??? Sandra en ik werden naar
voren gehaald en werden toegesproken door Rita.
We hebben
beiden even kort uitgelegd wat voor ons zo belangrijk is aan een jaar Taizé en
wat we er denken te vinden. Vervolgens werd er een doos onze kant op gebracht:
een vol overlevingspakket inclusief handdoeken, tandenborstels, snoepgoed en
schrijfgerei!! Zo ontzettend leuk dit gebaar!! Ook was er voor beiden een
kaars, die wij hebben aangestoken aan de Paaskaars, om de Open Hof ook een
beetje mee te kunnen nemen naar Taizé.
Aan alle
mensen in de kerk werden enveloppen uitgedeeld, met daarop ons nieuwe adres in
Frankrijk. Dat we maar veel post mogen ontvangen en van alle roddels op de
hoogte mogen blijven. Haha! Ik ben heel erg benieuwd wat er allemaal onze kant
opgestuurd gaat worden!
De dienst
werd afgesloten met de zegen, die Sandra en ik hebben mogen ontvangen van Rita,
terwijl de hele kerk met opgeheven handen richting ons stond. Wauw…. Dit moment
heeft diepe indruk op mij gemaakt! Als ik er aan terugdenk, stijgt het
kippenvel weer op en kan ik een glimlach niet onderdrukken.
Ja, ik
voel me echt gedragen door deze kerkgemeenschap. Mijn beslissing is doordacht,
maar deze mensen neem ik in mijn hart mee naar Taizé. Het is wonderlijk hoeveel
oprechte warmte, liefde en bezorgdheid ik heb mogen ontvangen. Na de dienst
kregen we van John en Ria nog een overlevingspakket en John lijkt ons zeer goed
te kennen in Taizé…. Maar liefst 15 pakjes zakdoeken per persoon! We
zullen ze nodig gaan hebben….
Deze ervaring was wonderlijk en onvergetelijk. Ik
voel me echt gedragen en dat geeft weer kracht om ook de minder leuke kanten
van het vertrek te belichten. Ik zal bidden voor de gemeenschap van de Open Hof
en zo zullen wij, ondanks de afstand, toch met elkaar verbonden blijven. Heel
hartelijk dank voor alle positieve en lieve woorden die ik vandaag (en andere
dagen) heb mogen ontvangen!