Geef ons heden ons dagelijks brood. |
Je zou je kunnen voorstellen dat ons gebed begint bij ons eigen leven, bij wat wíj nodig hebben om te leven. Zo bidden we toch vaak ons vraag-gebed.Maar als Jézus ons leert bidden begint hij bij God, bij de Vader. Primair bidden we om zijn Naam, zijn Rijk, zijn Wil. Niet alleen omdat Hij de eerste is, maar ook omdat Jezus weet, dat als de Vader wordt geëerd, zijn Wil wordt gedaan, dat wij dan niet eens meer hoeven te bidden voor ons zelf, onze eigen levensbehoeften. Want als zijn Rijk is gekomen, is er genoeg voor ons allen, en delen we samen alles wat er is, want zó zijn we dan wel.![]() |
Illustratie uit Paternoster van Salvadore Dali |
Dit sluit aan bij ONS dagelijks brood. We zijn nooit alléén als we het Onzevader bidden, ook al zegt Jezus (Matteüs 6: 6) ‘als jullie bidden, trek je dan terug in je huis en bid tot je Vader die in het verborgene is’. Ook als we alleen zijn is het: ónze Vader, óns dagelijks brood.Waar slaat dat ‘ons’ op? Je gezin, de kerkgemeenschap waar je bij wil horen, de stad, de wereld? Ik denk, dat er geen grens is aan dit gebed. Óns roept délen op.Het doet denken aan wat Jezus tegen zijn leerlingen zei toen zij suggereerden al die mensen weg te sturen om eten te kopen ‘Geven jullie hun maar te eten!’ (Marcus 6: 37). Misschien klinken deze woorden ook wel door in het Onzevader!? Nog een eye-opener: ‘Ik ben het brood dat leven geeft’ zegt Jezus (Johannes 6: 48)Zit er in het Onzevader misschien ook nog een hint naar de Eucharistie? Veel kerkvaders vonden van wel.= Hoe bid ik het Onzevader? Als ik óns brood zeg, bedoel ik dan óns of míjn?
= Zoek ik contact met de Vader als ik het Onzevader bid? |
Meditatie-koepel 9 februari 2011 |
Geef een antwoord