“WATERIG” KOORWEEKEND KINDERCANTORIJ.

Zaterdagochtend 5 april 10.15 vertrek bij Open Hof.

18 kinderen en hun ouders en 3 begeleiders verzamelen zich in de stromende regen om te beginnen aan het lang verwachte koorweekend in de Hollandse Biesbosch.

De hele week nauwlettend de weersvoorspellingen in de gaten houden heeft niet geholpen, de regen valt met bakken uit de hemel.

Gelukkig is er ook nog plan B: Willem heeft contact gezocht met zijn collega in de Grote Kerk in Dordrecht en daar kunnen we met de kinderen terecht voor een rondleiding.

Dus…. op naar Dordrecht.

Daar aangekomen worden we vriendelijk ontvangen door Willem’s collega Cor Ardesch, die de kinderen uitleg geeft over het grote orgel dat gerestaureerd wordt en over het splinternieuwe Bach-orgel in de Noorderzijbeuk. Een prachtig orgel, wat uiteraard uitgeprobeerd moet worden. Willem klimt op de orgelbank en de kinderen zingen voor de aanwezigen De zon is al op, Jij mag er zijn en Zing wat je kan.
	Na dit mini-concertje wordt in straf tempo de toren beklommen. 275 treden omhoog en een prachtig uitzicht. Droog!! Groepsfoto maken, de grote wijzerplaat van de klok bewonderen en alle 275 treden weer naar beneden. Helaas regent het weer als we uit kerk komen. Maar daardoor laten we ons niet weerhouden om naar het bezoekerscentrum van de Biesbosch te gaan.
In het bezoekerscentrum van de Biesbosch bekijken we de tentoonstelling 'De Biesbosch, een Hollandse jungle'. Een speelse tentoonstelling voor jong en oud met veel doe-elementen. En de expositie 'Droge voeten, natte natuur' die over nieuw waterbeheer in Nederland gaat.
	Omdat het nog steeds regent, mogen we ons brood opeten tijdens de multimediashow 'Biesbosch Symfonie', een impressie van de Biesbosch op 8 schermen rondom, op muziek van Mahler. Erg indrukwekkend. En om 13.00 uur is het DROOG!!!. De zon schijnt en we kunnen aan onze speurtocht beginnen.

Deze speurtocht leidt ons in een uur tijd door een stukje mini-Biesbosch. Langs water, dijken, polder,

grienden (akker met knotwilgen) en rietgors (rietakker). We moeten op zoek naar verschillende soorten wilgen, luisteren naar de geluiden van de dieren en opnoemen welke we herkennen.

Al lopend door de modder zien we er uit als echte griendwerkers.

Om 14.15 uur zet de stoet auto’s koers naar ons onderkomen voor het weekend:

Het Nivon-huis “de Kleine Rug” gelegen op een schiereiland aan het Wantij.

De wetenschap dat we daar alleen met een bootje kunnen komen hield de kinderen al weken bezig en de verwachtingen zijn hooggespannen.

En worden niet teleurgesteld! Een schipper komt ons halen met een grote rode motorsloep: de ”Heen en Weer Wolf” en alle kinderen en bagage worden ingeladen. Nienke en Willem stappen ook aan boord en dan gaat het over het water naar het huis, waar we vriendelijk worden ontvangen door de huiswachten Bernedien en Marty. De rest van de spullen en inval-koormoeder Carina komen een bootje later.
	Bij een koorweekend hoort natuurlijk ook repeteren en zodra de kamers uitgezocht en de kelen gesmeerd zijn, start de eerste repetitie. Willem heeft liedjes die met water en boten te maken uitgezocht en er wordt zeer geïnspireerd gerepeteerd.
Na de repetitie is het tijd om het “eiland” te verkennen. Een heerlijke woestenij met bosjes en paadjes en aan het eind een “moeras” waar, volgens Carina, de Biesbosch-krokodil huist. Er is een roeiboot te huur, waar Willem dankbaar gebruik van maakt om met iedereen die dat wil te gaan varen.
	Om 18.00 uur kan er gegeten worden (macaroni met ‘biesbosch’- en gewone saus). Dat laat iedereen zich goed smaken. Buitenlucht maakt erg hongerig. Dan komt er voor de 3 jongste koorleden een einde aan deze dag. Ze worden door een vader opgehaald en gaan, uitgezwaaid door de achterblijvers, terug naar huis om daar te slapen.

De anderen storten zich op de repetities voor de “Bonte avond”.

Die is weer van hoge kwaliteit. Iedereen heeft z’n best gedaan om iets leuks te laten zien aan de anderen. Ook de leiding heeft een 3-stemmig stuk ingestudeerd: het wonderschone “En altijd varen er schepen”.

Na een spannende kennisquiz over de kindercantorij met als winnares Anouk en het net zo spannende “stopdansen” wordt het tijd om de schoenen en laarzen weer aan te trekken om een avondwandeling over het eiland te maken. Bijgelicht door lichtgevende armbanden horen we bij de vuurplaats spannende verhalen. Zelfs de geest van Pat van vorig jaar is weer aanwezig.

En dan is het bedtijd!

Met een knuffel van Nienke en een slaapliedje van Willem worden alle kinderen in bed gestopt en dan denkt de leiding zich beneden te kunnen ontspannen. Denkt…. want het blijft nog lang onrustig in het huis…
	De volgende morgen om 6.30 uur zijn de eersten al weer wakker en om 08.00 uur is de hele club weer beneden om Willem uit te zwaaien die even terug gaat naar Rotterdam om in Open Hof orgel te spelen. Na het ontbijt en het opruimen van de kamers vertelt Nienke in de woonkamer een verhaal, waarover door de kinderen hele leuke tekeningen gemaakt worden. Te zien in Open Hof!

Om 11.15 uur staat iedereen weer op de uitkijk om als eerste Willem weer terug te zien komen en daarna wordt er weer flink gerepeteerd.

Deze repetitie wordt om 12.30 uur ruw onderbroken door 2 piraten. De schat van Kapitein Bochelknie is hen ontstolen en ze zijn als de dood dat hij hen als straf op zal hangen aan de hoogste boom.

De kinderen moeten allemaal meehelpen zoeken.

De boze kapitein is er ook en de twee matrozen krijgen het zwaar te verduren van hem.

Gelukkig vinden de kinderen uiteindelijk de hele schat terug en wordt er niemand aan de hoogste ra gehangen.

Maar er moet wel dek gezwabberd worden. Alle kinderen moeten helpen om de bovenverdieping weer helemaal schoon en opgeruimd te krijgen en als beloning krijgen ze een voedzame maaltijd.

Na het eten krijgen de kinderen die nog niet geroeid hebben de kans dit toch nog de doen met Willem en Nienke en Carina stuiven als twee witte tornado’s door de benedenverdieping van het huis om alle modder en andere restanten van het weekend te verwijderen.

Om 15.00 zijn volgens afspraak de chauffeurs er weer om de kinderen te halen.

Onder luid gezang wordt de terugreis in de boot aanvaard en om 16.00 uur worden ouders en kinderen herenigd bij Open Hof.

De voor de zondag voorspelde regen-, hagel- en sneeuwbuien zijn gelukkig uitgebleven.

Iedereen is het er over eens: het is een gewéldig weekend geweest en op de vraag wat er nu het aller-, aller-, aller-leukste is geweest komt, niet geheel onverwacht, het antwoord:

Het keten ’s nachts.

Nog meer foto's

Verslag en foto’s: Nienke Timmers